W dniach 6-12 marca miałem przyjemność poprowadzić pierwszy całkowicie polski kurs jaskiniowy na Florydzie prowadzony według standardów NACD.

Jechałem na ten kurs z lekką tremą, bo tuż po wykupieniu biletów i zarezerwowaniu noclegów doszło do załamania pogody na Florydzie. Rzeki Santa Fe i Suwannee wylały, zalewając najczęściej nurkowane jaskinie, Peacock, Little River i Madison Blue, w których zamierzałem prowadzić większość z 7 dni kursu. W pozostałych warunki też miały być niejalepsze.

Kurs jednak się udał. Wykonaliśmy w sumie 13 nurkowań, spędzając w jaskiniach łącznie 19 godzin (nie wliczając dekompresji) - jak do tej pory rekord.

Zanurkowaliśmy w
systemie Devils Ear Devils Eye - w sumie 4 dni, ale za każdym razem innymi korytarzami

Madison Blue - otwartej tuż po naszym przyjeździe, wszyscy dali radę dojść aż 1500 stóp pod bardzo silny prąd

Manatee Springs - która tym razem prawie stała w miejscu

Jacskon Blue - gdzie dopiero można poczuć, co to znaczy prąd

Hole in the Wall - upstream i downstream, gdzie po raz pierwszy pękł kilometr w jaskini


Bardzo silny zespół w składzie

Krzysztof Niecko
Wojtek Filip
Michał Machalski

przetrwał zmagania z prądem, pułapki nawigacyjne i podstępne awarie sprzętu, i
wszyscy zostali nurkami NACD Cave Diver.

Udało się nam nie tylko zrealizować program kursu, ale przede wszystkim zrobić prawdziwe nurkowania jaskiniowe i zobaczyć kilka rzadziej odwiedzanych jaskiń a nie ćwiczyć tylko skilsy 100 m od wejścia. Zła pogoda ma więc czasami swoje dobre strony.

Gratulacje dla wszystkich uczestników.





Ekipa przed kultowym sklepem i stacją benzynową w Luraville



Przed nurkowaniem w Manatee


i po nurkowaniu w Devils (Ginnie)

[Robert Klein]

W dniach 6-12 marca miałem przyjemność poprowadzić pierwszy całkowicie polski kurs jaskiniowy na Florydzie prowadzony według standardów NACD.

Jechałem na ten kurs z lekką tremą, bo tuż po wykupieniu biletów i zarezerwowaniu noclegów doszło do załamania pogody na Florydzie. Rzeki Santa Fe i Suwannee wylały, zalewając najczęściej nurkowane jaskinie, Peacock, Little River i Madison Blue, w których zamierzałem prowadzić większość z 7 dni kursu. W pozostałych warunki też miały być niejalepsze.

Kurs jednak się udał. Wykonaliśmy w sumie 13 nurkowań, spędzając w jaskiniach łącznie 19 godzin (nie wliczając dekompresji) - jak do tej pory rekord.

Zanurkowaliśmy w
systemie Devils Ear Devils Eye - w sumie 4 dni, ale za każdym razem innymi korytarzami

Madison Blue - otwartej tuż po naszym przyjeździe, wszyscy dali radę dojść aż 1500 stóp pod bardzo silny prąd

Manatee Springs - która tym razem prawie stała w miejscu

Jacskon Blue - gdzie dopiero można poczuć, co to znaczy prąd

Hole in the Wall - upstream i downstream, gdzie po raz pierwszy pękł kilometr w jaskini


Bardzo silny zespół w składzie

Krzysztof Niecko
Wojtek Filip
Michał Machalski

przetrwał zmagania z prądem, pułapki nawigacyjne i podstępne awarie sprzętu, i
wszyscy zostali nurkami NACD Cave Diver.

Udało się nam nie tylko zrealizować program kursu, ale przede wszystkim zrobić prawdziwe nurkowania jaskiniowe i zobaczyć kilka rzadziej odwiedzanych jaskiń a nie ćwiczyć tylko skilsy 100 m od wejścia. Zła pogoda ma więc czasami swoje dobre strony.

Gratulacje dla wszystkich uczestników.





Ekipa przed kultowym sklepem i stacją benzynową w Luraville



Przed nurkowaniem w Manatee


i po nurkowaniu w Devils (Ginnie)

Brawo

[TomS]

Brawo

[Pomógł:]

Brawo

Hej.
Fajne szkolenie - tak najkrócej mogę określić moje dziurowe zmagania.
Każdy z naszej czwórki miał inne oczekiwania - moje były proste zaprzyjaźnić się z dziurami w sposób bezpieczny, a przy okazji zaglądnąć tu i tam .


Co mi się podobało?
Logistyka sprzętowa - mieliśmy twiny 2x19,5l? (2x125cf), które pozwalały na osiąganie długich czasów mimo jaskiniowej gospodarki gazami.
Lokalizacja - Floryda -> jednym słowem mniam... Odpowiada mi klimat, ludzie, oposy, nutry...
Różnorodność jaskiniowa, to moim zdaniem największa zaleta tego szkolenia: od wielkich "bram wiazdowych" i rozległych jaskiń, przez takie sobie "średniaczki" po ciaśniejsze z dyszami prądowymi. Duża swoboda jaką dawał Robert w poznawaniu jaskiń, a równocześnie sporo cennych wskazówek uczących nowego środowiska.


Co mnie zachwyciło?
Prąd w jaskiniach 8). Sporo czasu upłynęło od mojej rywalizacji z prądem egipskim, po której wydawało mi się, że sprawa została jako tako opanowana. Tutaj okazało się, że jaskinia może być rurą z dyszą na końcu, w której można zapomnieć o płynięciu z płetwy - oczywiście jak ktoś lubi - można. Prąd ma zmienną prędkość, często dzieli się na kilka "rzek" w jednym szerszym korytarzu. Wszystko to, co działo się w prądzie działało na mnie jak lody karmelowe - od poręczowania (otrzymałem zaszczytny tytuł miszcza kołowrocisty czy kokonisty... ) przez działania w całkowitej ciemności po akcję wydobycia nurka na powierzchnię (czyt. akcję mającą na celu niewystrzelenie zespołu z jaskini ponad powierzchnię...). Kombinacja jak pokonać kilkaset metrów pod prąd i nie zmęczyć się wyszukując optymalną drogę przemieszczania się, nowe, techniki poruszania się to dla mnie powrót do działania z siłami natury w sposób jaki od dawna chodził mi po głowie. Z prądem nie można wygrać - jest zbyt silny, prąd można przechytrzyć - nie jest zbyt inteligentny .
Prędkość z jaką się przemieszczaliśmy płynąc z prądem mogła dochodzić do ok. 2m/sek w najbardziej otwartych przestrzeniach, natomiast średnią prędkość oceniam na 0,5-0,7m/sek . Po przepłynięciu pierwszego kilometra pod stropem zacząłem się napalać coraz bardziej - - w jednej z jaskiń tak mi się spodobało pływanie pod prąd, że kilka razy wyrywałem do przodu jak młody bizon jaskiniowy...


Co mi się nie podobało?
Po raz kolejny jedzenie (choć zdałem tajny, indiański test na męskość ), pewien komar, gwóźdź (jedyny w promieniu hm... kilkuset metrów), który ktoś wbił dokładnie tam gdzie usiadłem , dziurawa kryza...


Patrząc z perspektywy.
Zdaję sobie sprawę z mojej początkowej fascynacji jaskiniami i z pobłażliwych uśmieszków na twarzach starych wyjadaczy czytających ten tekst...
Nie znam zbyt wielu jaskiń - o wielu słyszałem, jednak trudno wyobrazić mi sobie tego typu szkolenie w innych niż florydzkie jaskiniach. Spodziewałem się różnorodności, ale jej zakres całkowicie mnie zaskoczył. Małe, duże, płaskie, wysokie, ciasne i mega ciasne, oraz takie, że od jednej ściany jaskini nie widać drugiej... z widocznością ograniczoną siłą światła i takie, z czerwoną glinką, gdzie zerowa widoczność nabiera w pełni znaczenia tego określenia (świecenie HID'em w oczy z 10cm daje efekt... właściwie nie daje żadnego efektu - światła nie widać w ogóle - nawet lekkiej poświaty -> czerwona czarność).
Na chwilę obecną nie wyobrażam sobie lepszego jaskiniowego poligonu szkoleniowego niż Floryda.


Robert, Panowie, bardzo dziękuję za to szkolenie.

Wojtek

[Wojtek A. Filip]

Hej.
Fajne szkolenie - tak najkrócej mogę określić moje dziurowe zmagania.
Każdy z naszej czwórki miał inne oczekiwania - moje były proste zaprzyjaźnić się z dziurami w sposób bezpieczny, a przy okazji zaglądnąć tu i tam .


Co mi się podobało?
Logistyka sprzętowa - mieliśmy twiny 2x19,5l? (2x125cf), które pozwalały na osiąganie długich czasów mimo jaskiniowej gospodarki gazami.
Lokalizacja - Floryda -> jednym słowem mniam... Odpowiada mi klimat, ludzie, oposy, nutry...
Różnorodność jaskiniowa, to moim zdaniem największa zaleta tego szkolenia: od wielkich "bram wiazdowych" i rozległych jaskiń, przez takie sobie "średniaczki" po ciaśniejsze z dyszami prądowymi. Duża swoboda jaką dawał Robert w poznawaniu jaskiń, a równocześnie sporo cennych wskazówek uczących nowego środowiska.


Co mnie zachwyciło?
Prąd w jaskiniach 8). Sporo czasu upłynęło od mojej rywalizacji z prądem egipskim, po której wydawało mi się, że sprawa została jako tako opanowana. Tutaj okazało się, że jaskinia może być rurą z dyszą na końcu, w której można zapomnieć o płynięciu z płetwy - oczywiście jak ktoś lubi - można. Prąd ma zmienną prędkość, często dzieli się na kilka "rzek" w jednym szerszym korytarzu. Wszystko to, co działo się w prądzie działało na mnie jak lody karmelowe - od poręczowania (otrzymałem zaszczytny tytuł miszcza kołowrocisty czy kokonisty... ) przez działania w całkowitej ciemności po akcję wydobycia nurka na powierzchnię (czyt. akcję mającą na celu niewystrzelenie zespołu z jaskini ponad powierzchnię...). Kombinacja jak pokonać kilkaset metrów pod prąd i nie zmęczyć się wyszukując optymalną drogę przemieszczania się, nowe, techniki poruszania się to dla mnie powrót do działania z siłami natury w sposób jaki od dawna chodził mi po głowie. Z prądem nie można wygrać - jest zbyt silny, prąd można przechytrzyć - nie jest zbyt inteligentny .
Prędkość z jaką się przemieszczaliśmy płynąc z prądem mogła dochodzić do ok. 2m/sek w najbardziej otwartych przestrzeniach, natomiast średnią prędkość oceniam na 0,5-0,7m/sek . Po przepłynięciu pierwszego kilometra pod stropem zacząłem się napalać coraz bardziej - - w jednej z jaskiń tak mi się spodobało pływanie pod prąd, że kilka razy wyrywałem do przodu jak młody bizon jaskiniowy...


Co mi się nie podobało?
Po raz kolejny jedzenie (choć zdałem tajny, indiański test na męskość ), pewien komar, gwóźdź (jedyny w promieniu hm... kilkuset metrów), który ktoś wbił dokładnie tam gdzie usiadłem , dziurawa kryza...


Patrząc z perspektywy.
Zdaję sobie sprawę z mojej początkowej fascynacji jaskiniami i z pobłażliwych uśmieszków na twarzach starych wyjadaczy czytających ten tekst...
Nie znam zbyt wielu jaskiń - o wielu słyszałem, jednak trudno wyobrazić mi sobie tego typu szkolenie w innych niż florydzkie jaskiniach. Spodziewałem się różnorodności, ale jej zakres całkowicie mnie zaskoczył. Małe, duże, płaskie, wysokie, ciasne i mega ciasne, oraz takie, że od jednej ściany jaskini nie widać drugiej... z widocznością ograniczoną siłą światła i takie, z czerwoną glinką, gdzie zerowa widoczność nabiera w pełni znaczenia tego określenia (świecenie HID'em w oczy z 10cm daje efekt... właściwie nie daje żadnego efektu - światła nie widać w ogóle - nawet lekkiej poświaty -> czerwona czarność).
Na chwilę obecną nie wyobrażam sobie lepszego jaskiniowego poligonu szkoleniowego niż Floryda.


Robert, Panowie, bardzo dziękuję za to szkolenie.

Wojtek

[Pomógł:]

Hej.
Fajne szkolenie - tak najkrócej mogę określić moje dziurowe zmagania.
Każdy z naszej czwórki miał inne oczekiwania - moje były proste zaprzyjaźnić się z dziurami w sposób bezpieczny, a przy okazji zaglądnąć tu i tam .


Co mi się podobało?
Logistyka sprzętowa - mieliśmy twiny 2x19,5l? (2x125cf), które pozwalały na osiąganie długich czasów mimo jaskiniowej gospodarki gazami.
Lokalizacja - Floryda -> jednym słowem mniam... Odpowiada mi klimat, ludzie, oposy, nutry...
Różnorodność jaskiniowa, to moim zdaniem największa zaleta tego szkolenia: od wielkich "bram wiazdowych" i rozległych jaskiń, przez takie sobie "średniaczki" po ciaśniejsze z dyszami prądowymi. Duża swoboda jaką dawał Robert w poznawaniu jaskiń, a równocześnie sporo cennych wskazówek uczących nowego środowiska.


Co mnie zachwyciło?
Prąd w jaskiniach 8). Sporo czasu upłynęło od mojej rywalizacji z prądem egipskim, po której wydawało mi się, że sprawa została jako tako opanowana. Tutaj okazało się, że jaskinia może być rurą z dyszą na końcu, w której można zapomnieć o płynięciu z płetwy - oczywiście jak ktoś lubi - można. Prąd ma zmienną prędkość, często dzieli się na kilka "rzek" w jednym szerszym korytarzu. Wszystko to, co działo się w prądzie działało na mnie jak lody karmelowe - od poręczowania (otrzymałem zaszczytny tytuł miszcza kołowrocisty czy kokonisty... ) przez działania w całkowitej ciemności po akcję wydobycia nurka na powierzchnię (czyt. akcję mającą na celu niewystrzelenie zespołu z jaskini ponad powierzchnię...). Kombinacja jak pokonać kilkaset metrów pod prąd i nie zmęczyć się wyszukując optymalną drogę przemieszczania się, nowe, techniki poruszania się to dla mnie powrót do działania z siłami natury w sposób jaki od dawna chodził mi po głowie. Z prądem nie można wygrać - jest zbyt silny, prąd można przechytrzyć - nie jest zbyt inteligentny .
Prędkość z jaką się przemieszczaliśmy płynąc z prądem mogła dochodzić do ok. 2m/sek w najbardziej otwartych przestrzeniach, natomiast średnią prędkość oceniam na 0,5-0,7m/sek . Po przepłynięciu pierwszego kilometra pod stropem zacząłem się napalać coraz bardziej - - w jednej z jaskiń tak mi się spodobało pływanie pod prąd, że kilka razy wyrywałem do przodu jak młody bizon jaskiniowy...


Co mi się nie podobało?
Po raz kolejny jedzenie (choć zdałem tajny, indiański test na męskość ), pewien komar, gwóźdź (jedyny w promieniu hm... kilkuset metrów), który ktoś wbił dokładnie tam gdzie usiadłem , dziurawa kryza...


Patrząc z perspektywy.
Zdaję sobie sprawę z mojej początkowej fascynacji jaskiniami i z pobłażliwych uśmieszków na twarzach starych wyjadaczy czytających ten tekst...
Nie znam zbyt wielu jaskiń - o wielu słyszałem, jednak trudno wyobrazić mi sobie tego typu szkolenie w innych niż florydzkie jaskiniach. Spodziewałem się różnorodności, ale jej zakres całkowicie mnie zaskoczył. Małe, duże, płaskie, wysokie, ciasne i mega ciasne, oraz takie, że od jednej ściany jaskini nie widać drugiej... z widocznością ograniczoną siłą światła i takie, z czerwoną glinką, gdzie zerowa widoczność nabiera w pełni znaczenia tego określenia (świecenie HID'em w oczy z 10cm daje efekt... właściwie nie daje żadnego efektu - światła nie widać w ogóle - nawet lekkiej poświaty -> czerwona czarność).
Na chwilę obecną nie wyobrażam sobie lepszego jaskiniowego poligonu szkoleniowego niż Floryda.


Robert, Panowie, bardzo dziękuję za to szkolenie.

Wojtek

[TomM]

[Pomógł:]

Gratulacje dla calej ekipy

[arecki]

Gratulacje dla calej ekipy

Dziękuję za gratulacje (reszta się wstydzi i nic nie napisze ).
Tomek zapomniał wymienić jeszcze jednego miszcza:

pani odprawiaczka bagażu - miszczyni ciętej riposty... (szczęśliwie przeżyła).


aaa...
Zapomniałem dodać w swoim opisie w kategoriach "achy i echy":
Złożoność jaskiń !!!... a więc nawigacja 8)
Słuchajcie, jaskinie są tam rozbudowane tak, że jeżeli ktoś lubi wędrówki po zakamarkach, to znajdzie ich całą masę. W większości z nich oprócz gold line można znaleźć dziesiątki jumpów lub "T", a przeglądając dokładniej mapy łatwo znaleźć miejsca bardzo rzadko nurkowane.
Np. w Ginnie większość nurków pływa bardzo blisko wejścia poruszając się tylko po gold line, albo robiąc małe pętle. Tymczasem bez większego trudu można znaleźć ciekawostki w stylu "white room" czy boczne ciągi korytarzy w których poręczówka już dłuuugi czas nie oglądała nurków.
Poniżej schematyczna mapka jednego z systemów jaskiniowych


Zabawa przednia, a jeżeli zabrać ze sobą skuter/skutery, odpowiednio duży zapas gazu, to mamy orgazmotron na całego...



Pozdrawiam,
Wojtek

[Wojtek A. Filip]

Dziękuję za gratulacje (reszta się wstydzi i nic nie napisze ).
Tomek zapomniał wymienić jeszcze jednego miszcza:

pani odprawiaczka bagażu - miszczyni ciętej riposty... (szczęśliwie przeżyła).


aaa...
Zapomniałem dodać w swoim opisie w kategoriach "achy i echy":
Złożoność jaskiń !!!... a więc nawigacja 8)
Słuchajcie, jaskinie są tam rozbudowane tak, że jeżeli ktoś lubi wędrówki po zakamarkach, to znajdzie ich całą masę. W większości z nich oprócz gold line można znaleźć dziesiątki jumpów lub "T", a przeglądając dokładniej mapy łatwo znaleźć miejsca bardzo rzadko nurkowane.
Np. w Ginnie większość nurków pływa bardzo blisko wejścia poruszając się tylko po gold line, albo robiąc małe pętle. Tymczasem bez większego trudu można znaleźć ciekawostki w stylu "white room" czy boczne ciągi korytarzy w których poręczówka już dłuuugi czas nie oglądała nurków.
Poniżej schematyczna mapka jednego z systemów jaskiniowych


Zabawa przednia, a jeżeli zabrać ze sobą skuter/skutery, odpowiednio duży zapas gazu, to mamy orgazmotron na całego...



Pozdrawiam,
Wojtek

[Pomógł:]

Dziękuję za gratulacje (reszta się wstydzi i nic nie napisze ).
Tomek zapomniał wymienić jeszcze jednego miszcza:

pani odprawiaczka bagażu - miszczyni ciętej riposty... (szczęśliwie przeżyła).


aaa...
Zapomniałem dodać w swoim opisie w kategoriach "achy i echy":
Złożoność jaskiń !!!... a więc nawigacja 8)
Słuchajcie, jaskinie są tam rozbudowane tak, że jeżeli ktoś lubi wędrówki po zakamarkach, to znajdzie ich całą masę. W większości z nich oprócz gold line można znaleźć dziesiątki jumpów lub "T", a przeglądając dokładniej mapy łatwo znaleźć miejsca bardzo rzadko nurkowane.
Np. w Ginnie większość nurków pływa bardzo blisko wejścia poruszając się tylko po gold line, albo robiąc małe pętle. Tymczasem bez większego trudu można znaleźć ciekawostki w stylu "white room" czy boczne ciągi korytarzy w których poręczówka już dłuuugi czas nie oglądała nurków.
Poniżej schematyczna mapka jednego z systemów jaskiniowych


Zabawa przednia, a jeżeli zabrać ze sobą skuter/skutery, odpowiednio duży zapas gazu, to mamy orgazmotron na całego...



Pozdrawiam,
Wojtek

gratuluję atestowanym penetratorom nowych zachwytów a kursantom megawypasionego kursu !!
Niestety muszę dorzucić odrobinę życiowego dziegciu - Od teraz nic już nie będzie takie jak przed wyjazdem na FL Ja od listopada do tej pory jeszcze nie doszedłem do siebie do stanu przedwyjazdowego

[Adam Frajtak]

gratuluję atestowanym penetratorom nowych zachwytów a kursantom megawypasionego kursu !!
Niestety muszę dorzucić odrobinę życiowego dziegciu - Od teraz nic już nie będzie takie jak przed wyjazdem na FL Ja od listopada do tej pory jeszcze nie doszedłem do siebie do stanu przedwyjazdowego

[Pomógł:]

gratuluję atestowanym penetratorom nowych zachwytów a kursantom megawypasionego kursu !!
Niestety muszę dorzucić odrobinę życiowego dziegciu - Od teraz nic już nie będzie takie jak przed wyjazdem na FL Ja od listopada do tej pory jeszcze nie doszedłem do siebie do stanu przedwyjazdowego

Gratulacje dla Instruktora i kursantów. Tak trzymać!

[Sławek Paćko]

Gratulacje dla Instruktora i kursantów. Tak trzymać!

[Pomógł:]

Gratulacje dla Instruktora i kursantów. Tak trzymać!

[WolfEeel]

Też się przyłączam z gratulacjami (i podziękowaniami - wtajemniczeni wiedzą za co ) dla całej ekipy

[Marcin Sójka]

Też się przyłączam z gratulacjami (i podziękowaniami - wtajemniczeni wiedzą za co ) dla całej ekipy

Duze brawa dla was wszystkich!
Tomek

[TomekR]

Duze brawa dla was wszystkich!
Tomek

[Pomógł:]

Duze brawa dla was wszystkich!
Tomek

a kiedy bahamy panowie?
to tak dla zachety

[arecki]

a kiedy bahamy panowie?
to tak dla zachety

Fuj... strasznie niefajny film - i te wszystkie niefajne rzeczy wystające z dołu i góry i widoczność... i na pewno są pająki
Arek wywierasz szkodliwy wpływ na oglądaczy, ale przecież... o to chodzi

[Wojtek A. Filip]

Fuj... strasznie niefajny film - i te wszystkie niefajne rzeczy wystające z dołu i góry i widoczność... i na pewno są pająki
Arek wywierasz szkodliwy wpływ na oglądaczy, ale przecież... o to chodzi

[Pomógł:]

Fuj... strasznie niefajny film - i te wszystkie niefajne rzeczy wystające z dołu i góry i widoczność... i na pewno są pająki
Arek wywierasz szkodliwy wpływ na oglądaczy, ale przecież... o to chodzi

Gratulacje

[hubert68]

Gratulacje

[Pomógł:]

Gratulacje

Gratulacje dla wszystkich uczestników.

[Michał Iwicki]

Gratulacje dla wszystkich uczestników.